SISINDIRAN
Sisindiran
mangrupa salasahiji karya sastra hasil kabudayaan di masarakat Sunda.
Kaayeunakeun sisindiran téh réana kapanggih dina pintonan seni. Upamana baé,
dina kasenian calung, réog, wayang, jrrd. Saenyana mah lain baé sakadar hiburan,
tapi pintonan seni sisindiran dipidangkeun ku para seniman téh ngandung ajén
linuhung. Sisindiran nu aya di Sanggar Seni Gapura Emas ieu kabagi kana tilu
tempat, nyaéta di sabudeureun sakola, di sabudeureun hajat nikahkeun, jeung di
sabudeureun hajat nyepitan sarta aya opat sawangan hirup urang Sunda, nyaéta
manusa ka dirina pribadi, manusa ka papada manusa, manusa ka Pangéran jeung
manusa dina ngahontal kasugemaan lahir, tur kapaluruh aya 12 ajén étnopédagogik,
nyaéta ajén: kajujuran, atikan dina kahirupan, tanggungjawab, kawajiban, sikep
jeung sipat dina kahirupan, kaagamaan, silih tulung, silih ajénan, silih
miéling, kaséhatan, kahirupan pangantén, sikep teu éléhan/keyeng, kasatiaan,
kahirupan sunatan/nyepitan.
a.
Sisindiran dumasar
Tempat
1.
Sisindiran di
sabudeureun Sakola
1)
Pameunteun
patingkaretip,
nganggo wedak
nola-bola,
Komiteu anu
kréatip,
ngarojong program
sakola.
2)
Runtah
nu dijieun kompos,
di sawah keur bérak
paré,
Rumasa aya duit
BOS,
ka sakola haré-haré.
3)
Mésér
tomat sareng Yanto,
uihna téh mésér
suling,
Omat ulah osok
nyonto,
éta téh gawé
curaling.
4)
Hayang
ulin ka Néng Tika,
tapina duit teu
nyésa,
Hayang diajar
fisika,
tapina teu
bisa-bisa.
5)
Pa
Ulama keur ngawirid,
nyangkingélmu
ngarah sakti.
Pancén utama keur
murid,
nyuprih élmuning
pangarti.
6)
Lamun
panggih jeung Ma Suha,
galakna
kabina-bina,
Lamun urang
berusaha,
bakal alus ké
hasilna.
7)
Geura
samat itu tamu,
suguhan cai jajamu,
Guru muara panemu,
guru bibit buit élmu.
8)
Keur
diskon sapuluh persén,
meulina téh di
Cibubur,
Lamun hayang jadi
dosén,
kudu sakola sing
luhur.
9)
Sampingna
nu warna konéng,
sabodo
dipangnyeumpalkeun,
Paingan peunteun
na goréng,
si Bodo tara
ngapalkeun.
10)
Aya
manuk dina pager,
kudu inget
sasakala,
Lamun urang hayang
pinter,
kudu daék ka
sakola.
11)
Salila
ngilu ka dinya,
téangan noda
padati,
Salila hirup di
dunya,
téangan élmu
pangarti.
12)
Aya
baju aya rompi,
aya capung aya
laron,
Diajar téh kudu
ngarti,
ulah heureuy loba
niron.
13)
Ka
Jakarta meuli pop és,
sakalian meuli
burger,
Lamun arék jadi
suksés,
kudu diajar sing
bener.
14)
Ka
Sawarna mawa ager,
méngkol-méngkol
ka kidul,
Lamun
urang hayang pinter,
diajar ulah kedul.
15)
Mun
nuju aya di Bogor,
entong hilap mesér
catur,
Mun diajar ulah
bangor,
bisi katinggaleun
batur.
16)
Lamun
diukna di juru,
kudu aya wé
kursina,
Lamun hayang jadi
guru,
kudu daék diajarna.
17)
Cangkudu
dibéré tétéh,
didahar
sabari calik,
Kudu
bageur ka batur téh,
ambéh dibageuran
balik.
18)
Jalan
ka Situ Nagara,
nyampeur
heula ka si Lala,
Mun
hayang jadi tentara,
kudu daék ripuh
heula.
19)
Lebaran
ngadahar kupat,
kupatna
dibeulah opat,
Mun
urang hayang salamet,
buru-buru geura
tobat.
20)
Kuring
ngilu ékskul lisés,
jelemana
balalageur,
Lamun
hayang jadi suksés,
kudu pinter jaba
bageur.
21)
Lamun
urang ngala jaat,
jadi
urang kudu nyaté,
Lamun
urang daék solat,
jadi tenang kana
haté.
22)
Sim
kuring néang paraji,
tapi
jauh ti imahna,
Mun hirup tong
loba jangji,
bisi hésé
migawéna.
23)
Jalan-jalan
jeung Bi Titi,
meuli
daging ka Mang Dudung,
Percuma
jalma pangarti,
lamun sipatna
adigung.
24)
Mun
ngaleupeut make pijer,
tong
poho ogé daunna,
Lamun
hirup hayang pinter,
kudu getol diajarna.
25)
Papanggih
jeung anu lolong,
sabari
mamawa nangka,
Omat
ulah sok ngabohong,
bisi asup ka
Naraka.
26)
Sing
getol nginum jajamu,
nu
guna nguatkeun awak,
Sing
getol néangan élmu,
nu guna dunya
ahérat.
27)
Mun
arék néang Bu Nisa,
masing
apal di manana,
Mun
hirup asa nalangsa,
masing loba
ihtiarna.
28)
Lamun
arék ka talaga,
kudu
ijin ka Mang Nana,
Lamun
hayang asup surga,
kudu getol
ibadahna.
29)
Naék
karéta nepi ka Bogor,
di
Bogor sok maén catur,
Mun
diajar ulah bangor,
bisi katinggaleun
batur.
30)
Ucing
dina lawang panto,
eukeur
diuk bari cicing,
Omat
ulah osok nyonto,
éta téh gawé
curaling.
31)
Leuleumpangan
ka Ciawi,
henteu
poho mawa cai,
Lamun
hayang jadi haji,
Nyata kudu bisa
ngaji.
32)
Manuk
gagak manuk haur,
manuk
japati dina pager,
Jadi
budak kudu bageur,
ambéh jadi anak
pinter.
33)
Daék
téh ka Cikadaka,
Cikadaka
di Madura,
Jadi
budak tong doraka,
méh bisa asup ka
surga.
34)
Saban
maké dua kina,
bau
kawat tusuk saté,
Lamun
aya nu ngahina,
sing kuat jeung
gedé haté.
35)
Bulak-balik
mapay sawah,
cai di sawah keur saat,
Mun
hayang jadi ustadzah,
tong poho ngaji
jeung solat.
36)
Aya
lalaki ngaranna Aji,
balik
sakola manggih surat,
Hayu
urang ngararaji,
méh tenang dunya
ahérat.
37)
Bulak-balik
jug nyorangan,
kalah
nyuksruk ka wahangan,
Budak
leutik bobogohan,
tara mikiran
diajar.
38)
Ti
batan mawa pedang,
mending
gé mawa ragaji,
Ti
batan ulin begadang,
mending gé diajar
ngaji.
39)
Awas
aya jalma kikir,
bisi
urang katépaan,
Urang
kudu bisa mikir,
ambéh henteu
kabodoan.
40)
Ulah
ngala cocongoan,
bisi
rusak tangkal manggu,
Ulah
waka bobogohan,
bisi sakola
kaganggu.
41)
Hayu
urang ngangeun acar,
tur
anteurkeun ka Mang Emu,
Hayu
geura dialajar,
méh pinter jeung
meunang élmu.
42)
Ulah
loba dahar peuteuy,
ngala
awina sabuku,
Barudak
ulah hareureuy,
sok geura baruka
buku.
43)
Urang
ngaca dina kaca,
urang
mancing meunang beunteur,
Urang
kudu getol maca,
ambéh urang
gancang pinter.
44)
Hayu
urang meuli tiung,
sakalian
mikeun surat,
Sing
bisa nurut ka indung,
bagja dunya jeung
ahérat.
45)
Nu
lumpuh reujeung nu lolong,
mun
daék garotong royong,
Nu
lumpuh sadrah digandong,
nu lolong moal ti
tajong.
46)
Aya
budak maén bola,
maénna
di lapang bata,
Mun
hayang asup ka surga,
sing nurut ka
indung bapa.
47)
Ka
mana jalan ka Jogja,
ka
ditu ka palih wétan,
Ka
mana jalan ka surga,
ka ditu ka
pangaosan.
48)
Aya
manuk warna bodas,
cicingna
di imah Abdul,
Lamun
hayang naék kelas,
diajarna ulah
kedul.
49)
Pas
rebo lumpat sorangan,
keur
lumpat baju tikait,
Miceun
sampah tong sambarang,
sok jadi sarang
panyakit.
50)
Damar
kurang damar gantung,
damar
wayang pamidangan,
Hayu
urang nararabung,
lain ukur
kasenangan.
51)
Aya
budak jajan taro,
pas
di jalan manggih surat,
Jadi
budak kudu ngawaro,
salamet dunya
ahérat.
52)
Aya
budak ngaran Rahmat,
manéhna
keur meuleum saté,
Hayu
urang geura solat,
ambéh tenang kana
haté.
53)
Aya
budak ngaran Arga,
ngaran
adina mah Rega,
Hayu
urang olahraga,
ambéh séhat jiwa
raga.
54)
Sampingan atuh sampingan ,
nu ngajuru mani samutut,
Paingan atuh paingan,
ka juru rék ngadon hitut.
55)
Di buruan loba hileud,
dicoo ku budak leutik,
Abdi boga awak buleud,
hésé diét hésé leutik.
56)
Cau naon-cau naon,
cau lumut ti cirata,
Bau naon-bau naon,
bau sungut nu nyarita.
57)
Niat bade maén catur,
pas balik jadi poho,
Jadi jalma tong nyebutan batur,
da karma mah moal poho.
58)
Langlayangan soéh totos,
dikaput kutungtung paré,
Kahayangna disebut bos,
baju soéh dipapaké.
59)
Ka sawah ngalaan tutut,
kadé aya nu nuturkeun,
Lamun urang sok camerut,
kadé raheut haté batur.
60)
Méméh ngagelarkeun kasur,
tilik heula ambéh rinéh,
Méméh nyaritakeun batur,
tilik heula awak manéh.
61)
Hayang baju lima warna,
tapi embung kudu meuli,
Hayang siga panggagahna,
tapi hésé kana mandi.
62)
Ka Ciaul meuli waluh,
diwadahan teu ka ukur,
Ari pék aya nu wawuh,
kalahkah dadah ka batur.
63)
Ngala cai ka Ciater,
tisolédat nyeri karasa,
Ngimpi hayang jadi dokter,
ngitung baé henteu bisa.
64)
Hayang mancing di Jangari,
hanjakal jeujeurna péndék,
Hayang jadi pramugari,
hanjakal awakna péndék.
65)
Di warung nyaneut bibika,
bibika ngeunah rasa burger,
Pa Ibnu guru Fisika,
keur kasép téh jaba bageur.
66)
Meuli baju meni ipis,
hanjakal bahanna sésa,
Ngomong inggris meni tapis,
hanjakal Sunda teu bisa.
67)
Aya jelema keur nongkrong,
nongkrongna di Palabuan,
Jelema maké kongkorong,
kongkorong sapuluh rébu.
68)
Melak salédri jeung kangkung,
tangkalna dua ngahiji,
Loba istri ditariung,
hanjakal teu bisa ngaji.
69)
Ngala tutut di Talaga,
alatna pacul ayakan,
Kitu patut hayang surga,
solatna elat-elatan.
70)
Lamun manéh dahar sayur,
genahna mah ejeung kupat,
Kahayang jadi insinyur,
Fisikana peunteun opat.
71)
Kiripik kacida garing,
paria kacida pait,
Lamun seug panggih jeung gering,
geura jugjug Rumah Sakit.
72)
Meuli huut jeung kadongdong,
balikna manggih tikukur,
Éta buuk meuni gondrong,
jug geura indit dicukur.
73)
Awi wulung awi wulung,
awi wulung ti Ciawi,
Seni Calung Seni Calung,
ti SMP PGRI.
74)
Melak pedes sisi dapur,
diala ditarajéan,
Nu judes teu boga batur,
lila-lila ngahadéan.
75)
Kapinis diadu layung,
macokan kembang kalapa,
Nu geulis teu maké tiung,
diasupkeun ka naraka.
76)
Majar manéh cengkéh konéng
kulit peuteuy dina nyiru
Majar manéh lengké konéng,
kulit beuteung meni nambru.
2.
Sisindiran di
sabudeureun Hajat Nikahkeun
1)
Lamun
arék ka Mang Jaja,
kudu
dipuguhkeun maksudna,
Lamun
hayang hirup bagja,
kudu
getol ti ayeuna.
2)
Rék ka pasar jeung si Ria,
pas nepi
meuli samangka,
Ulah osok
hirup ria,
bisi asup ka naraka.
3)
Di mana nya melak paré,
melak
sampeu mah di tegal,
Nu migawé
lampah hadé,
ibarat nu
boga modal.
4)
Ka cai jadi saleuwi,
ka darat
jadi salebak,
Ka cai kudu
daék mandi,
ka darat kudu daék solat.
5)
Nyeduh ubar ku cipati,
diwadahan
piring gelas,
Anu sabar
éta pasti,
ku Allah dipikawelas.
6)
Pasantrén keur anu iman,
geus solat ngaraji quran,
Pangantén gegerenyeman,
geus hayang peuting munggaran.
7)
Hayu batur urang mandi,
mandina ka
Ujung Genténg,
Lamun
tepang eujeung Hani,
salam ti abdi nu ganteng.
8)
Nu jahat meuleum petasan,
dibeuleum sisi pasaran,
Lamun hajat geus lekasan,
pangantén silih udaran.
9)
Abdi hoyong nempo tipi,
hanjakal listrikna
soak,
Abdi bogoh
ka Néng Silvi,
hanjakal bapana galak.
10)
Kanitrén rujak cukaan,
keur meulina naék sado,
Panganten uplek duaan,
keur ngilikan eusi kado.
11)
Dina buleng aya keting,
kuciat handapeun karang,
Hulang
huleng beurang peuting,
tibelat ka
nu saurang.
12)
Manuk ciung ti Ciranjang,
manuk cacing warna beureum,
Dicium ku istri lenjang,
sapeuting
teu daék peureum.
13)
Mun teu tulus ka paseukna,
ka pasir
ogé hadé,
Mun teu
tulus ka lanceukna,
ka adina
ogé hadé.
14)
Ngala tutut meunang batur,
kulah na rék disaatan
Sing runtut jeung nu sakasur,
ulah rék
papaséaan.
15)
Daun kina daun saga,
daun karét
dina lumur,
Ti ayeuna
sing dijaga,
sugan pada
awét umur.
16)
Kamari rék ka si Panji,
kalah panggih jeung bapana,
Lamun urang boga jangji,
tong ingkar
kana jangjina.
17)
Nu eureun mamawa taeun,
haréjo
jambu médéna,
Kitu
meureun kieu meureun,
lalajo
jeung bébéndéna.
18)
Abdi boga bedog linggis,
keur maéhan anu badeur,
Abdi bogoh ka néng geulis,
keur geulis
jaba bageur.
19)
Undur-undur dina batu,
congcorang
disidurukeun,
Batan
mundur kalah maju,
kapalang
ditimurukeun.
20)
Combro cumi dina piring,
cai saos
maké santen,
Kunaon lami
henteu sumping,
abdi
ngantos unggal dinten.
21)
Kembang cula kembang tanjung,
kembang
sagala domdoman,
Rék sabulan
rék sataun,
moal wéléh diantosan.
22)
Boboko ayakan leutik,
melak cabé
diawurkeun,
Bobogohan
ti leuleutik,
geus gedé
di ka baturkeun.
23)
Meunang supa suung tujuh,
diwadahan
dina bakul,
Lamun resep
masing puguh,
ulah sok
ukur ngawadul.
24)
Kaduhung ayun-ayunan,
meuyeum
ganas dina eurih,
Kaduhung
abdi rayungan,
dipapanas
dipeupeurih.
25)
Seungit kembang sumarsana,
bawa angina
ngadalingding,
Nu laip
kieu rasana,
nandang
nyeri tanpa tanding.
26)
Tangkal manjah sisi lamping,
tangkal
putat kaibunan,
Haté bungah
tanpa tanding,
nampi serat
kikintunan.
27)
Ka Cikelét ka Cimari,
jalanna ka
Mancagahar,
Ka pélét ku
nu kamari,
sapoé teu
daék dahar.
28)
Sok hayang kapetis moris,
teu bisa
masianana,
Sok hayang
ka mojang geulis,
teu bisa
ngasihanana.
29)
Kahiang nu meunang nuar,
Salasa heuleut-heuleutan,
Kahayang
meunang nu beunghar,
puguh mah
jalma kuuleun.
30)
Daun hiris héjo lumut,
ditéma ku cangkang tutut,
Nu geulis ulah sok imut,
Akang mah
sok hayang hitut.
31)
Ari bogoh ka Mang Nanang,
manéhna boga simpenan,
Ari hayang
hirup senang,
manéhna
kudu netepan.
32)
Nyeri bitis jeung suku na,
nu legok cecekolan na,
Sugan téh artis timana,
nu gélo teu
dicalana.
33)
Pucuk tiwu akar bangban,
amis mata disusukan,
Mun rék
milu geura dangdan,
cimata
geura susutan.
34)
Rarasaan keur ngageulis,
padahal mah
teu tiasa,
Rarasaan
jadi artis,
beungeut
lestreng teu karasa.
35)
Caang bulan opat welas,
ka cai
ditiung anduk,
Aya mojang
matak waas,
arloji gé
meunang nganjuk.
36)
Kembang eros sisi jalan,
dipetik ku
anak Cina,
Abdi naros
teu ditémbal,
érana kabina-bina.
37)
Cau ambon dikalongan,
malati ka
pipir-pipir,
Awéwé ambon
sorangan,
lalaki teu mikir-mikir.
38)
Aya budak mawa casan,
ngan
hanjakal teu dibeuli,
Aya budak
geulis pisan,
ngan hanjakal tara mandi.
39)
Salawé dua puluh lima,
saté kodok dicolokan,
Awéwé jaman
ayeuna,
anderok papondok-pondok.
40)
Najan peuteuy dina nyiru,
sakoteng
dibawa muter,
Najat kulit
beuteung nambru,
da ganteng katambah pinter.
41)
Lain balad lain banding,
pucuk
kulumpung Cihérang,
Geura
mulang bapa nyai,
mawa kongkorong jeung gelang.
42)
Lamun tutut ti Cirangkong,
tuluy
ditunda di kobong,
Kajeun
lumpat siga bangkong,
nu penting beuteung teu kosong.
43)
Aya jalmi dahar kangkung,
hanjakal
kangkungna bunting,
Aya jalmi
meni jangkung,
hanjakal tara ditiung.
44)
Kaso pondok matak nyogok,
kaso
panjang matak nyugak,
Anu pondok
jadi orok,
anu panjang jadi budak.
45)
Kapinis diadu layung,
macokan
kembang Kalapa,
Nu geulis
ngajingjing payung,
mapagkeun anu balanja.
3.
Sisindiran di
sabudeureun Hajat Nyepitan
1)
Nu
haseum buah pisitan,
teu
nyaho rasa amisna,
Nu
kasép keur disepitan,
nyumponan
sunna Rosulna.
2)
Buah
léngkéng jeung pisitan,
diaala dina
tangkalna,
Mun geus réngsé
disepitan,
katingal
budak soléhna.
3)
Metik
entéh pangsisina,
ceuk batur rasana
ngeunah,
Nyeri sotéh nya
ayeuna,
ka
dituna bakal genah.
4)
Halimun
di Karapitan,
hawana mani
nyelecep,
Lamun daék
disepitan,
bakal
réa anu nyecep.
5)
Anu
jahat dicaketan,
anu burung dioméan,
Aya nu hajat
nyepitan,
nanggap
calung raraméan.
6)
Maén bola di lapangan,
lapanganna
anu leutik,
Ulah sok sosoranganan,
bisi aya
anu nyulik.
b.
Sawangan
Hirup Urang Sunda
Budaya Sunda mangrupa salasahiji
budaya anu kacida nanjeurkeun adat kasopanan. Umumna karakter masarakat Sunda
mah soméah sarta mikahormat ka nu jadi kolot. Urang Sunda-na sorangan nyaéta
anu ngaku dirina tur diaku ku masarakat lianna salaku urang Sunda. Salaku kelompok masarakat budaya, geus sakuduna
masarakat Sunda miboga sawangan hirup sangkan bisa hirup mandiri di tengah
masarakat jeung budaya séjénna. Sawangan hirup nu aya bisa rubah saluyu jeung
kaayaan. Ku kituna, sawangan hirup urang Sunda miboga hal anu stabil tur
dinamis. Kabudayaan ngawengku sakabéh hal nu dipimilik ku masarakat.
Sawangan hirup urang Sunda dikatégorikeun kana lima katégori
nurutkeun Kluckhohn anu satuluyna dimekarkeun ku Warnaen jadi genep katégori
sawangan hirup urang Sunda, nyaéta: manusa ka dirina pribadi, manusa ka papada
manusa, manusa ka alam sabudeureun, manusa ka Pangéran, manusa dina ngahontal
kasugemaan lahir,
jeung manusa dina ngahontal kasugemaan batin. Tina sisindiran nu kapaluruh ti
ieu Sanggar Seni, kapanggih aya opat katégori sawangan hirup, nyaéta (1) manusa ka dirina pribadi; mangrupa sikep manusa nu hubunganna jeung
diri salaku individu, nu katitén tina kualitas sumber daya manusa., (2) manusa ka
papada manusa; mangrupa sikep manusa nu hubunganna jeung manusa séjén dina
kahirupan masarakat, bangsa jeung nagara. Ieu hal ditandaan ku kasadaran yén masarakat
téh multi-réligi, multi-étnis, jeung multikultur. Aya dina tilu tingkatan lingkungan, nyaéta lingkungan kulawarga, lingkungan masarakat, jeung
lingkungan kakawasaan nagara. Sauyunan, rukun, tingtrim dina sawangan hirup
urang Sunda anu utama dina kabutuhan pikeun hirup babarengan di masarakat., (3)
manusa ka Pangéran; ngagambarkeun sikep jeung lakulampah manusa nu patuh dina
ngajalankeun ibadah tur toléran ka agama séjén tur hirup rukun. Kayakinan
masarakat Sunda ngeunaan ayana Gusti Allah saéstuna ngalaman
prosés parobahan saluyu jeung agama anu dianut dina lumangsungna sajarah., jeung
(4) manusa dina ngahontal kasugemaan lahir; Dina ngahontal kasugemaan lahir, aya sababaraha
hal anu kudu diperhatikeun, nyaéta ngeunaan awak, kulawarga, harta, kadudukan
jeung lingkungan. Kasajahteraan hirup salasahijina nyaéta awak nu séhat nu bisa
ngalakukeun kagiatan-kagiatan sangkan bisa ngahontal tungtutan
kahirupan. Ku awak nu séhat ogé urang bisa ngusahakeun sangkan kahontal
pangharepan ‘hirup heubeul’.
c.
Ajén
Étnopédagogik
Étnopédagogik nyawang pangaweruh jeung kaaripan
lokal salaku sumber inovasi jeung kamahér nu bisa dimekarkeun pikeun
karaharjaan jalma réa. Kaaripan lokal mangrupa kumpulan pakta, konsép,
kapercayaan, jeung persépsi masarakat kana dunya sabudeureun. Ieu hal ngawengku
cara nalungtik jeung ngukur alam sabudeureun, ngaréngsékeun pasualan, jeung
ngalengkepan informasi. Singgetna, kaaripan lokal mangrupa hiji prosés hubungan
jeung pangaweruh nu dihasilkeun, disimpen, dilarapkeun, diolah, tur diwariskeun.
Atikan jeung élmu ngatik teu bisa leupas malah kudu diwangun ku falsafah
kahirupan bangsa jeung sélér bangsa ku masarakat. Leuwih jero, étnopédagogik
bisa dihartikeun, élmu atikan dumasar kana budaya jeung adat istiadat masarakat
nu kudu dimumulé, sangkan maju jeung mekar, sarta ngawujud dina kahirupan nu
unggul tur bisa hirup babarengan jeung masarakat séjén di dunya. Étnopédagogik
mangrupa prakték atikan nu basisna kaaripan lokal. Kaaripan lokal nyampak dina
rupa-rupa karya sastra, salasahijina sisindiran. Étnopédagogik kabuktian ampuh
pikeun nadah serangan globalisasi kana kabudayaan.
Sanggeus kapaluruh ngeunaan sawangan hirup
urang Sunda, aya 12 ajén étnopédagogik nu kapaluruh tina 127 sisindiran,
nyaéta: 1) Ajén ngeunaan kajujuran, 2) Ajén atikan dina kahirupan, 3) Ajén
ngeunaan tanggungjawab, 4) Ajén ngeunaan kawajiban, 5) Ajén ngeunaan sikep
jeung sipat dina kahirupan, 6) Ajén ngeunaan kaagamaan, 7) Ajén ngeunaan silih
tulung, silih ajénan, silih miéling dina kahirupan, 8) Ajén ngeunaan kaséhatan,
9) Ajén ngeunaan kahirupan pangantén, 10) Ajén ngeunaan sikep teu éléhan/keyeng
dina kahirupan, 11) Ajén ngeunaan kasatiaan, jeung 12) Ajén ngeunaan kahirupan
nu disepitan.
0 comments:
Posting Komentar